Als kapper wist ik nooit
hoe zwaar stenen waren,
tot ze regenden.
Het gruis maakt haren grijs.

Als dokter wist ik nooit
wat de muur tegenhield,
tot de gaten deuren werden.
Mijn wachtkamer is nu schuilkelder.

Als slager wist ik nooit
hoe het barsten klonk,
van alle ramen in een straat.
Scherp als messen weet ik nu.

Als huisvrouw wist ik nooit
welke vlekken onuitwisbaar,
aan de waslijn wapperden.
Mijn soep werd kokend water.

Als taxichauffeur wist ik nooit
waar het brengen stopte,
tot het halen begon.
Mijn spiegels blijven het zien.

Als leraar wist ik nooit
hoe botten versplinterden,
in biologielessen.
De nek draagt de gedachten.

Als herder wist ik nooit
wat het verschil was,
tussen mensen en vliegen.
Schapen huilen echte tranen.

Als schrijver wist ik nooit
hoe mijn land te verlaten,
zonder herinneringen.
Mijn pen heeft me verraden.

Als zanger wist ik nooit
hoe de adem klonk
van heel dichtbij.
Stemmen raken als kogels.