De wonderlampwensen van Er-was-eens land
mochten niet uitkomen, vandaag verslikte
de naakte waarheid zich in een giftige appel,
bleven sprookjes ongehoord, of nergens lang en gelukkig.

Er stierf een prins op het asfalt, onder een boze jager,
smekend om genade, om lucht, om leven,
het werd hem niet gegeven, de knie vol
op het netvlies van de wereld.

Het stripfiguur dat Atlantis verpulvert staat nog,
een Leeuwenkoning ontbreekt in dit stadje
waar eenden gevoerd door slecht nieuws
de hyena’s laten zegevieren.