Juffrouw leerde hem het woord voor knuisten 
omdat hij die had, hij greep ze eeltig droog om het stuur van zijn taxi, 
koffiebekertjes kreukelden er luidruchtig in.
Ze pasten niet in keukenscharen.
Donkerblauwe inkt vlekte vettig op het tafelblad.

Buiten had ie allang sodemieters, bazige imperatieven en een arsenaal aan diminutiefjes afgevuurd op zijn klanten, maar het waren de letters op lijnen die hij wilde vastklampen: vloeiend, schoon en vliegensvlug, hij was het krassen zat.